Σημερα Τριτη μια απο τις χειροτερες μερες της ζωης μου.
Απο το πρωι νιωθω μια αγωνια,ανεξηγητη μια και τα
προγνωστικα για να ακουσω καλα νεα απο τους γιατρους
φαινονται χλωμα.Το στομαχι μου και ο λαιμος μου ενας
κομπος εδω και πολυ καιρο.Ειμαι στη δουλεια και
ειναι μια ησυχη μερα.Εχω την τυχη να δουλευω διπλα στη
θαλασσα,και απο την τζαμαρια την βλεπω στα 10 μετρα.
Σημερα σε αντιθεση με μενα αυτη λαμποκοπαει.
Εχει ενα ελαφρυ κυματακι κι ηλιος που πεφτει επανω της
την κανει να χρυσιζει.Δεν παιρνω τα ματια μου απο πανω
της ακομα και τωρα που γραφω της ριχνω κλεφτες ματιες.
Σαν καταπραυντικο στην ψυχη μου,με ηρεμη αφανταστα.
Με καθησυχαζει..... μου μιλαει....ησυχασε....ολα καλα
θα πανε......
7 σχόλια:
Εύχομαι η διαίσθησή σου να βγει λάθος και τα νέα που θα ακούσεις να είναι ευχάριστα.
Ελπιζω να μην εχει συμβει κατι..
γιατι χαθηκες παλι.
Ελα...
Εφυγε η μητερα μου.
Στις 10 Μαρτιου.
Δυστιχως λυκε βγηκε.
Κωστα σε λιγες μερες θα τα λεμε πρωτα πρεπει να τα βρω μονη μου.
Φιλακια
Κουράγιο και να είσαι καλά να τη θυμάσαι, δυστυχώς το θάνατο κανείς δεν μπόρεσε να τον νικήσει.
Nα εισαι καλα λυκε.
Ευχαριστω
Τι να πω..
Κουραγιο.
Δεν απαντησα αμεσως,γιατι σοκαριστηκα καπως.
Τον ξερω τον πονο αυτον.
Πασχα πλησιαζε,οταν "εφυγε" και η δικη μου μητερα.
Κοπελα ηταν ακομα.
Κι εγω,μολις 13 χρονων.
Αγκαλια.
Σε ευχαριστω Κωστα μου να εισαι
καλα.Φιλια πολλα.
Δημοσίευση σχολίου