Αντιο καλε μου φιλε.......

Ο/Η monahikoslikosείπε... Τι έπαθες Πόπη μου κι έβγαλες τα σώψυχά σου στη ζούγκλα του διαδικτύου? Για ξανασκέψου το. Ο λύκος ήτανε και παραμένει φίλος και της Λαμπηδόνας και της Πόπης. Υ.Γ Πάντως για 46 χρονών δεν σ΄ειχα με το τίποτα ε. 8 Αυγούστου 2012 8:20 μ.μ. Ο/Η Λαμπηδονα είπε... Kαλε μου φιλε ηταν δυσκολο να απαντησω. Οταν εχω θλιψη τα χανω...μπλοκαρω. Ηθελα να γραψω κατι ξεχωριστο στο τελευταιο σου σχολιο. Κατι πολυ ομορφο. Τοσο οσο η ψυχη σου.Αλλα με τα λογια δεν τα παω καλα. Με πνιγουν τα συναισθηματα και.....με ξερεις. Μακαρι εκει που εισαι να ειναι ομορφα! Η ελλειψη της Λαμπηδονας και της Ποπης ειναι μεγαλη απο την απουσια σου. Μακαρι να υπαρχει κατι εκει που πας και να δεις και την μανουλα μου. Αντιο καλε μου Αντωνη. 19 Αυγούστου 2012 10:16 π.μ Συλλυπητηρια στα κοριτσια του και στα εγγονια του και σε ολους οσους τον χασανε απο την ζωη τους.

Ψυχαναλυση

Mετα απο διακοπες και καλη διαθεση, ειπα να βγαλω τα εσωψυχα μου. Ελπιζω οποιος και αν με διαβασει να παρει θετικη ενεργεια. Ειμαι 46 χρονων και μολις πριν λιγους μηνες αρχισα σχεδον να τα βρισκω με τον εαυτο μου.

Να αποδεχομαι και να αγαπω τις αδυναμιες μου και τα ελατωματα μου σαν ατομο. Δικαιολογοντας με, λεω οτι δεν βρηκα χρονο να ψαξω την ψυχη μου. Οντας αισθαντικο ατομο παντα ασχολιομουνα με τις αναγκες των αλλων. Πρακτικα και συναισθηματικα, παραμεριζοντας το εγω μου. Αυτο μου εδινε ιδιαιτερη ευχαριστηση. Αποφευγοντας τις συγκρουσεις και με τους αλλους και με εμενα.Βγαζοντας με απο τα δυσκολα. Ειχα μια ευτυχισμενη ζωη χωρις πολλες απαιτησεις. Αλλα αυτο ειναι μια μεγαλη συζητηση.... Ανωριμη λοιπον συναισθηματικα! Δυσκολο να αποδεχτεις τα ελαττωματα σου... Ολοι λεμε, ε και ποιος δεν εχει ελαττωματα κανεις δεν ειναι τελειος! Αναφερομενοι στα ελαττωματα του αλλου! Οταν θα το ξανακουσετε ρωτηστε τον συνομιλητη η φιλο σας. Τα δικα σου ποια ειναι? Να δειτε που οι περισσοτεροι δεν τα ξερουν! Λοιπον δεν ειμαι τελεια εχω συναισθηματικη ανωριμοτητα! Συμπεριφερομαι στα παιδια μου σαν να ειμαι αδελφη τους και στον συντροφο μου σπασμωδικα, γιατι στα δυσκολα τα χανω και κανω του κοσμου τις μαλακιες. Αυτη ειναι η ρωγμη μου. Ομως σε καθε τι κακο που εχουμε κατι καλο βγαινει. Με αυτο το ελαττωμα μου παραμενω παιδι με ολα τα καλα ενος παιδιου. Ειμαι αυθορμητη, χαρουμενη, αισιοδοξη και στα χειροτερα. Χρειαζομαι πολυ λιγα για να νιωσω καλα. Φτιαχνω την διαθεση ολων! Εχω χιουμορ. Κανω αστεια. Τα παιδια μου με νιωθουν φιλη τους(κακο εν μερη, αυτο το δουλευω) ομως ειμαι κοντα τους περισσοτερο. Ειμαι ξεχωριστη οπως ολοι μας! Αγαπω τον εαυτο μου. Μου αρεσει οπως ειμαι. Νιωθω πολλα συναισθηματα για τους γυρω μου, δεν ζηλευω και χαιρομαι πραγματικα με την χαρα των αλλων. Βοηθαω οπου μπορω και εχω μια απεραντη καρδια ανεγγιχτη απο τις δυσκολιες και τα στραπατσα. Νιωθω συχνα εφηβη, οτι μπορω να κατακτησω τον κοσμο ολο! Ειμαι η Ποπη.

Aνοιξε......Ανοιξη!!!

Ήλιος....ζεστός... γλυκός... χαρούμενος!
Ότι και να μας συμβαίνει τουλάχιστον έχουμε έναν σύμμαχο
στην ψωροκώσταινα.
Έκανα μία βόλτα το πρωί στην θάλασσα. Ο ήλιος με ζέστανε μέχρι το κόκκαλο.
Η θάλασσα, ένα ποίημα...μερικές βαρκούλες είχαν βγεί για να ολοκληρωθεί το εξαίσιο θέαμα. Ωωωω τι ομορφιά !!! Προνομιούχος είμαι....όλα τα έχω! Υπερβάλω...όταν νιώθω τόσο όμορφα! Η αλήθεια είναι ότι μας λείπουν πολλά... χάσαμε πολλά! Πάρτε δύναμη απο την άνοιξη και πολεμίστε... μόνο έτσι! Με το μοιρολόι δεν γίνεται τίποτε. Και μην ξεχνάτε όλα από όνειρα ξεκινάνε και γίνονται πραγματικότητα.
Δεν δέχομαι ότι έμεις δεν μπορούμε!
Καλή Ανοιξη σε όλους!!!

Αφιερωμένο....

Καλά που είσαι κι εσύ...
Κάποιες φορές απορώ πως με άντεξες... μέσα στην θλίψη και την μαυρίλα!
Κι είσαι πάντα εδώ...να ακουμπήσω κάθε ανησυχία μου.Είσαι εδώ τις νύχτες με ένα
μήνυμα σου οι βραδινές μου βάρδιες γίνονται πιο εύκολες!
Το σπουδαιότερο όμως είναι οτι είσαι όποτε εγώ σε αναζητήσω και μου λες οτι είσαι ο
βατσιμάνης μου....με σέβεσαι.
Και φέρθηκα άσχημα...σ έβγαλα πολλές φορές απ την ζωή μου. Συγνώμη...ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ.
Καλά που είσαι κι εσύ!
http://www.youtube.com/watch?v=nsRGKIursuA

Χρηματιστήριο της ζωής....

....καλά να πάθεις...εγώ σου τα είχα πει!!!!
Έμεινα άφωνη...προς στιγμήν. Νόμιζα ότι μιλάω με τον γιό μου.
Τότε συνδητοποίησα με ποιόν είχα να κάνω! Στην αρχή με πιάσαν γέλια
και απο την άλλη κλάμματα...ανακατωμένος ο ερχόμενος!!
Μάλιστα....σκέφτηκα....αμέσως μετά ένιωσα μια περίεργη ανακούφιση.
Σαν να είχα ενα ελέφαντα στο στήθος μου πάνω απο χρόνο, για την ακρίβεια ενάμιση
χρόνο και μόλις κατέβηκε.
Πόσο απλά ήταν όλα....κι εγώ με το μυαλό μου πόσο συναισθηματικά και περίπλοκα
τα έβλεπα. Μου έφυγε ο θυμός με την μία. Πόση ώρα να θυμώσεις με ένα παιδί;
Διάβασε, διάβασε πιάνει τόπο....κάποια στιγμή, σε κάνει να βλέπεις με άλλο μάτι καταστάσεις στην ζωή.Είχα διαβάσει λοιπόν οτι τους σημαντικούς ανθρώπους στην ζωή μας όταν τους αγαπάμε τους εξυψώνουμε. Τους κάνουμε κάτι άλλο στο μυαλό μας που στην πραγματικότητα δεν είναι. Μόλις ένας δικός μου μύθος έγινε ένας απλός θνητός.
Με μία μόλις μαγική λέξη. Στην πραγματικότητα αυτά φαινόντουσαν αλλά εγώ δεν τα έβλεπα. Όλα αυτά που έκανε ήταν φυσιολογικά κατ' εμέ.Σαν μια φούσκα στο χρηματιστήριο που έχεις επενδύσει και σκάει κάποια στιγμη! Στην περίπτωση την δική μου είχα κάνει επένδυση και την απέσυρα. Και όλο αυτό τον καιρό είχα την εντύπωση πως είχα ζημιωθεί αποσύροντας την επένδυση!! Και τώρα τι μεγάλη έκπληξη η επένδυση αποδείχθηκε φούσκα. Νιώθω όμορφα ...μετά απο πολύ πολύ καιρό. Απαλλαγμένη απο κάθε ενοχή. Νιώθω δυνατή καλά με έμενα. Έτοιμη να επενδύσω αλλού. Καλά μου κέρδη λοιπόν.
Και έαν χάσω εδώ είναι η ζωή μπροστά μου... κι ο χρόνος.... να επενδύσω αλλού.