Τετάρτη 19 Αυγούστου 2009

Χωρίς κινητό......


Πριν από αρκετά χρόνια εμφανίστηκε το θαύμα.
Τηλέφωνο χωρίς καλώδια και όχι ασύρματο
για μέσα στο σπίτι αλλά κινητό! Το παίρνεις
και πας παντού σου τηλεφωνούν και τηλεφωνείς
όπου κι αν βρίσκεσαι Σε βρίσκουν, και τους
βρίσκεις, παντού, όλοι . Από φίλους μέχρι την
αστυνομία, c i a κ.τ.λ. Μεγάλο κατόρθωμα!
Τρέξαμε όλοι να αγοράσουμε κι ας ήτανε
τσουχτερή η τιμή του.
Στα καφέ στα τραπεζάκια μόστραρε δίπλα
από τα τσιγάρα και ο κάτοχός του, καμάρωνε
σαν γύφτικο σκεπάρνι. Ασε όταν χτύπαγε
κιόλας όλοι σε κοιτάζανε με θαυμασμό.
Μικρό (κι ας μας φαίνονται τώρα παντόφλες)
σε σχέση με τα σταθερά, αναρωτιόμασταν που
τα χωράει όλα αυτά!!!
Κι έτσι βρίσκαμε πια τους φίλους μας όλες τις
ώρες παντού . Καταργήσαμε και τις ώρες
κοινής ησυχίας. Κάποτε λέγαμε περίμενε
να περάσει το μεσημέρι να τηλεφωνήσεις
μην τυχόν και κοιμάται κανείς και ενοχλήσεις.
Με το κινητό αυτό καταργήθηκε ως δια μαγείας
ότι ώρα γουστάρει του καθενός ντριν.
Κι έτσι τηλεφωνεί η σύζυγος στον άντρα της 150
φορές που είναι σε επαγελματικό ραντεβού,
να μην σου πω ότι ζητάει να μιλήσει και με τους
συνεργάτες (για να το σιγουρέψει) να τους πει
μία καλησπέρα. Κι αλίμονό του εάν δεν το απαντήσει
τότε μία εξήγηση υπάρχει ότι είναι με γκόμενα!
Τίποτε δεν μπορείς να κάνεις που να μην το ξέρουν οι
άλλοι γιατί η πρώτη ερώτηση είναι.. που είσαι?
Και ούτε μπορείς να αποφύγεις κάποιον που δεν
γουστάρεις γιατί οκ δεν απαντάς γιατί υποτίθεται
ότι δεν το άκουσες η αναπάντητη όμως είναι εκεί
και σε περιμένει!!! Δεν έχεις δικαιολογία.
Το χειρότερο είναι να σε πάρει ο εργοδότης σου ενώ
είσαι σε άδεια για να σου πει να γυρίσεις επειδή
ο υπάλληλος για τις άδειες την έκανε!
Εκτός του ότι προσθέσαμε άλλο ένα μεγάλο έξοδο.
Γιατί κοστίζει πολύ. Επίσης προκαλεί αϋπνία, νεύρα ,λόγο
της ακτινοβολίας που εκπέμπει και βάζεις συνέταιρο,
στην προσωπική σου ζωή η μάλλον ντετέκτιβ.
Δε λέω έχει και τα καλά του μπορείς να πάρεις
την οδική όταν μένεις από μπαταριά η λάστιχο.
Όταν επίσης μπλέξεις σε μποτιλιάρισμα και
αργήσεις να πας στη δουλεία η χειρότερα
όταν χρειαστείς γιατρό σε κανένα κατσικοχώρι
(αλλά μήπως θα ρθει ? Εδώ δεν έρχεται στην Αθήνα!).
Λοιπόν εγώ φίλοι μου δεν έχω κινητό και αυτό
εδώ και 4 χρόνια. Στην αρχή το ξέχναγα στην τσάντα
μου και ούτε που έδινα σημασία όταν χτυπούσε.
Μάλιστα κάποιες φορές με ενοχλούσε και αναρωτιόμουνα
ποιος γάιδαρος το αφήνει να χτυπάει και μας πήρε τα
αυτιά. Κι έτσι το έβγαλα και από την τσάντα μου.
Όταν μου ζητάνε αριθμό κινητού και λέω ότι δεν
έχω βλέπω πάντα μία έκφραση μεγάλης απορίας.
Πιο φυσικό είναι να πεις σε κάποιον ότι είσαι
άστεγος (ιδιαίτερα στις μέρες μας ) παρά ότι δεν
έχεις κινητό. Σε θεωρούν κάτι σαν ανάπηρο.
Εγώ πάντως απολαμβάνω την <ελευθερία μου>.

3 σχόλια:

monahikoslikos είπε...

Τώρα κατάλαβα γιατί δεν έχουμε συναντηθεί ακόμα....
Δεν έχεις κινητό να σε καλέσω....

Στα σοβαρά τώρα -όχι πως το προηγούμενο δεν είναι σοβαρό- αντε να σε ψάχνουν για κάτι σοβαρό και να μην μπορούν να σε βρουν... και μετά να μου πεις πόσο αχρείαστο είναι.

Λαμπηδονα είπε...

Lyke
Ειμαι παντα η στην δουλεια η στο
σπιτι οταν λειπω εχω παντα μαζι
αυτους που μπορει να με χρειαστουν
δηλαδη τα παιδια μου.
To κακο νεο παντα σε βρισκει οπου
και να εισαι.
Το καλο μπορει να περιμενει.
Καλο βραδυ.

Ανώνυμος είπε...

Υπάρχουν και άλλοι, καλή μου Λαμπηδόνα, που θέλουν να σου πουν ένα 'γεια' ή να σου πουν κάτι 'άλλο' σημαντικό, και δεν σε βρίσκουν...
Για αυτό, έχε το στη τσάντα σου, και ας μην το σηκώνεις παρά μόνο για αυτούς που θεωρείς σημαντικούς ή ξεχωριστούς. Έτσι για να σε βρίσκουμε και εμείς, βρε παιδί μου!

CaRa